Elektrostatyka

Główną zaletą wykorzystania ładunku elektrostatycznego, pola i efektu, jest radykalna poprawa wydajności transferu, czyli ilości materiału, który możemy uzyskać na części Vs ilości dostarczonej w procesie powlekania.

Proces powlekania elektrostatycznego wykorzystuje fizyczne właściwości elektryczności do ulepszania powłok malarskich. Cała powierzchnia malowanej części przyciąga ujemnie naładowane kropelki farby.

Pole elektrostatyczne może osiągnąć 100 000 V przy bardzo niskim natężeniu prądu (przybliżona wartość 100 µA w ładowaniu wewnętrznym).

Jest ono wytwarzane przez generator niskiego napięcia, dostarczający sygnał do transfomera wysokiego napięcia, zwanego kaskadą wysokiego napięcia.

Efekt ten może być stosowany do farb cieczy i proszków w pistoletach natryskowych (technologia natrysku Airspray lub Airmix®) i rozpylaczach z dzwonem obrotowym.

Oszczędność farby:dzięki WYSOKIEJ wydajności transferu, a także powlekaniu bocznemu z efektem owijania.

Drugim efektem elektrostatyki w rozpylaniu cieczy jest zmniejszenie średniej średnicy kropelek w zależności od przyłożonego napięcia. Pomaga to ujednolicić rozmiar i zmniejszyć go, prowadząc do lepszej i jednolitej jakości wykończenia, a zwłaszcza przy wysokiej lepkości (Lakier, farby wodorozcieńczalne) powyżej 100MPa.s

Dodana do istniejących Technologii elektrostatycznej cieczy rozpylania, elektrostatyka poprawi rozmiar cząstek farby (bardziej jednorodne i drobniejsze) i doda wydajność transferu w procesie powlekania, zwiększając grubość lub szybkość aplikacji.

Naładowane cząstki farby znajdują się w polu elektrostatycznym, które generuje siłę elektrostatyczną proporcjonalną do ładunku i wartości pola. Tak więc siła przyłożona do cząsteczki będzie zależeć od jej własnego ładunku i fizycznej lokalizacji, w której będzie widzieć pole elektrostatyczne o różnym poziomie.
wyjaśnia to, że mamy lepszą wydajność przy bezpośrednim naładowaniu (więcej ładunków na cząstce), wyższym polu i mniejszej odległości. Wyjaśnia to również efekt owijania, ponieważ nawet za częściami znajduje się pole i farba jest przyciągana.

Równowaga sił przyłożonych do każdej cząstki jest następująca:
- prędkość dynamiczna nadawana przez średnią rozpylania (efekt powietrza i ciśnienia, efekt dzwonu obrotowego) i redukowana przez tarcie wewnątrz powietrza
- ciężar cząstki
- siła elektrostatyki
W zależności od czasu, te 3 rodzaje sił będą mniej lub bardziej istotne.
Elektrostatyka i ciężar są stabilne i zależą od cząstki, gdy prędkość maleje, gdy cząstka zbliża się do powierzchni.
Ciężar zasadniczo przesunie strumień w dół do podłoża, a wysoka prędkość ograniczy efekt elektrostatyczny wokół części. Przy niskiej prędkości możemy uzyskać maksymalny efekt przyciągania, siła elektrostatyki jest najwyższa, a przy dużej prędkości cząstek uzyskujemy odbicie od powierzchni i niewielką ilość cząstek pozostających na powierzchni (niska wydajność transferu).